10 rzeczy, których (najprawdopodobniej) będziesz żałowała. Zapomnij o tym, gdy masz 30 lat

Na co dzień zapominamy o tym, że żyje się tylko raz, że to, co dzisiaj wydaje się nam istotne, z biegiem czasu staje się zabawnie mało ważne.

Dlatego warto posłuchać osób, które mają większe życiowe doświadczenie i powracając wspomnieniami do czasu, kiedy miały 30 lat, najbardziej żałują…tego, że kiedyś zbyt ważne były dla nich…

Powinności

Dajemy sobie wmówić, że nasze życie powinno wyglądać w odpowiedni, z góry zaplanowany sposób, najlepiej we wzorcowej uznanej za idealną kolejności. Studia, ślub, kariera, dziecko, szczęśliwa rodzina. Co w sytuacji, gdy Twoje pragnienia, marzenia i cele nie pasują do tego społecznego wzoru? Gdy on jest po prostu za ciasny? Co jeśli chcesz się wyłamać, bo dusisz się w tym schemacie?

Lepiej porzucić odgórne oczekiwania, nie próbować na siłę zadowolić wszystkich naokoło, ale zacząć żyć w zgodzie z sobą, mimo wszystko, przełykając często gorzką pigułkę niezadowolenia podaną od najbliższych osób.

Trzeba przygotować się na to, że presja społeczna w tym czasie, w okresie około 30. urodzin będzie bardzo silna, jednak warto przetrwać ten trudny czas.  Wychodząc z niego zwycięsko, wygrywasz siebie, stajesz się silniejsza. Brzmi patetycznie, ale tak po prostu jest.

Poczucie, że inni są ważniejsi

Kobiety mają niewiarygodną skłonność do poświęcania się i stawiania wszystkich innych na pierwszym miejscu – męża, dzieci, przyjaciół, współpracowników. „Ja” albo nie ma albo jest na szarym końcu, ciągle zapominane i uciszane obietnicami „nie teraz, później”… ale to później nigdy nie nadchodzi lub przychodzi za późno.

Poświęcające się kobiety zamiast zauważać oznaki wdzięczności i zadowolenia niestety zazwyczaj spijają gorzki smak rozczarowania. Nikt bowiem nie widzi tych zasług, za które one powinni być noszone na rękach.

Tymczasem wystarczy prosta zmiana postawy i zauważenie, że „ja” również istnieje, by nagle świat zmienił do nas podejście. W myśl zasady gdy przestajesz gonić króliczka, on zaczyna zabiegać o…Ciebie.

Dbanie o to, co powiedzą inni

Dopiero uwolnienie się od strachu o to, co powiedzą „inni”, jak nas ocenią, co o nas pomyślą – przynosi wolność. W tym momencie zaczynamy być prawdziwie niezależne, jeśli robimy swoje i nie oglądamy się na innych dąsy, wykrzywione miny, złośliwe komentarze, nagle czujemy, że wszystko zależy od nas.

Nie trać czasu na bezużyteczne zastanawianie się, co naprawdę myślą o Tobie inni. Nie zatrzymuj się z powodu krytycznej postawy osób, które tak naprawdę Cię nie znają. Nie marnuj energii na coś, co nigdy się nie zmieni – zawsze znajdzie się osoba, która jest niezadowolona i która oceni Twoje zachowanie negatywnie. Nie dogodzisz każdemu.