Co to znaczy, że kobieta „lubi seks”?

Dobrze, jak kobieta lubi seks. Ale jak za bardzo lubi, to już trochę dziwne, a nawet podejrzane, bo to pewnie jakiś pustak, który tylko do jednego się nadaje, robi to z każdym, zupełnie się nie szanuje. Tylko nie za bardzo jest jasne, w którym miejscu zaczyna się owo „za bardzo”. I po co w ogóle stawiać takie granice?

Przekonanie, że mężczyznom chodzi wyłącznie o jedno, a dla kobiet seks to tylko środek do celu, wciąż jest mocno zakorzenione w naszej mentalności. Facet lubi sobie pobaraszkować? No to przecież oczywiste. Ale gdy tak mówi kobieta, nie wiadomo, jak zareagować – bo czy to normalne, że kobieta czerpie z seksu frajdę i co gorsza, wcale się z tym faktem nie kryje?

Ciągle temat tabu?

Seksualność kobiet to wyjątkowo tajemnicze zjawisko. W dodatku pełne sprzeczności. Kobiece ciało jest niemal na każdym kroku przedstawiane jako obiekt pożądania, ale jednocześnie od samych kobiet oczekuje się wstrzemięźliwości. Kobietom często się zarzuca oziębłość i leżenie w łóżku jak kłoda, kiedy jednak chętnie się oddają rozkoszom, może do nich przylgnąć łatka „rozwiązłej” lub „puszczalskiej”.

Dość powszechny jest ten tok rozumowania: z przyjemnością poszaleję sobie z otwartymi na seks dziewczynami, lecz na żonę znajdę sobie kogoś porządnego. Bez haniebnej przeszłości. Tak by nie spotykać na każdym kroku gości, którzy mogliby powiedzieć: też ją miałem. Najwyraźniej bowiem, kobiety wciąż nie mogą tak zupełnie swobodnie dysponować własnym ciałem.

Seksualność to mieszanka naturalnych i kulturowych uwarunkowań, ale w przypadku kobiet to właśnie kultura zdaje się być dominująca. Można dostrzec interesującą zależność – im większą władzę i pozycję w społeczeństwie mają mężczyźni, tym mocniej kobieca seksualność jest tłamszona. Czasami w naprawdę brutalny sposób, by wspomnieć tylko o celowym okaleczaniu narządów płciowych, co ma zniechęcić do szukania przyjemności w łożu.

Po co się to robi? Jeśli kobieta może sypiać z kimkolwiek, to jest problem z ustaleniem ojcostwa. Tyle że dzisiaj całkiem łatwo da się to sprawdzić, a jednak wciąż mężczyźni kręcą nosem na kobiecą frywolność.

Małżeńskie obowiązki

Uroda i czystość to były główne, obok posagu, atuty dziewczyny szykującej się do zamążpójścia. Można było przymknąć oko na biedę, ale „grzeszne prowadzenie się” w zasadzie przekreślało szanse na dobry związek. I to też stało się pożywką dla stereotypów o kobiecym pożądaniu – dziewczynom chodzi głównie o emocje i bliskość, potrzeby ciała mają tylko niewiasty zepsute i upadłe.

Dzisiaj kobieta już nie musi być dziewicą, jednak skromna przeszłość w tym względzie jest wciąż mile widziana. I oczywiście, że powinna lubić seks, ale najlepiej tylko z tym jednym jedynym, z innymi to nie. Ten stosunek do seksu pozostaje ciągle jednym z podstawowych wyznaczników „jakości” potencjalnej partnerki i bywa tak różnie interpretowany, że spora część kobiet zwyczajnie się obawia zarówno mówić o dawnych kochankach, jak i uzewnętrzniać własne potrzeby seksualne.

Paradoksalnie, często jest tak, że im bardziej zależy na jakimś facecie, tym większa wstrzemięźliwość, żeby on sobie niczego złego o mnie nie pomyślał, nie zastanawiał się, skąd to umiem, gdzie tak zasmakowałam w podobnych rozrywkach. Słowem, żeby miał mnie za porządną dziewczynę, dla której seks jest czymś głębszym niż fizyczną rozrywką.

Większość kobiet jest otwarta na dziki, namiętny seks, ale te wszystkie kulturowe nakazy w rodzaju „kobiecie pewnych rzeczy nie wypada” skutecznie blokują ochotę na łóżkowe eksperymenty. To utwierdza mężczyzn w przekonaniu, że stała partnerka = nuda w sypialni, i jedynym sensownym rozwiązaniem jest bezpruderyjna kochanka na boku.

Zafiksowane na punkcie seksu

Bezpruderyjne kochanki są spoko, ale bynajmniej nie mają one dobrej opinii. Tyczy się to też przelotnych kontaktów seksualnych między singlami – jest się z kim zabawić, ale czy ktoś poważnie potraktuje kobiety udostępniające swoje ciało przygodnym kochankom, po prostu żeby mieć orgazm? Ot, zwykłe łajdaczki, na raz, i do widzenia.

Kobieta, która ma dobry seks poza stałym związkiem, nie znajduje zrozumienia u innych, nie w takim stopniu jak mężczyzna, który robi dokładnie to samo. W dodatku jest przyczyną zła, jakie trawi naszą cywilizację – to bardzo charakterystyczne, że nie ma czegoś takiego jak męska rozwiązłość, a kryzys wartości, kryzys rodziny, lawinowo rosnąca liczba zdrad i rozwodów to wina niemal wyłącznie kobiet, którym zachciało się seksualnej wolności. Nie to co kiedyś, w czasach „prawdziwych kobiet” – prawdziwych, czyli takich, dla których seks był tabu.

Oczywiście, warto zadawać pytania, czy z seksualnej swobody nie korzysta się zbyt swobodnie, tyle że dziwnym trafem mówi się o tym zawsze w odniesieniu do kobiet – to one sobie nadmiernie folgują i psują całe społeczeństwo. Bo jak często ktoś się zastanawia, czy mężczyźni nie uprawiają za dużo seksu? Czy wystarczająco się szanują? Jak ich lekkie podejście do seksu wpływa na społeczne relacje?

Nawet tak zwyczajna, wydawałoby się, rzecz jak antykoncepcja potrafi wywołać bardzo negatywne emocje. Po co jej to? AŻ TAK tego potrzebuje, że nie może się powstrzymać i musi kopulować niczym zwierzę, gdy pojawi się ochota? Nie umie nad sobą zapanować?

Tylko z miłości

Kobietom notorycznie zarzuca się interesowność w łóżku i wykorzystywanie męskiego pożądania, by tą drogą ugrać coś dla siebie. Lecz sypianie z mężczyzną za darmo, właśnie dla czystej przyjemności, też niekoniecznie spotyka się z uznaniem – właśnie dlatego, że jest za darmo.

Celem kobiety powinno być potomstwo oraz wygodne, bezpieczne życie, i na to wypadałoby wymienić seksualne rozkosze. Myślenie o seksie jako tylko o seksie jest w jakimś sensie degradujące dla kobiety, jak gdyby nie mogła ona mieć takich potrzeb w oderwaniu od miłości czy poważnego związku. To w końcu kobieca seksualność od wieków przedstawiana jest jako coś grzesznego, brudnego – prawdziwa kobieta jest zbyt niewinna, by mieć sprośne myśli, dotykać się, szukać spełnienia w czysto fizycznym akcie.

Jest coś nienaturalnego w tym, że kobieta idzie z mężczyzną do łóżka i na tym koniec znajomości. Zwykła przygoda? Tak przecież robią tylko faceci! W przypadku kobiet musi stać za tym coś jeszcze – pewnie ma za sobą przykrą historię, jest zakompleksiona albo to jej sposób na złapanie partnera. Albo wręcz robi się z tego chorobę – pod seksoholizm da się podciągnąć każde swobodniejsze zachowanie, które nie przystoi kobiecie.

Czasem rzeczywiście tak jest, ale po prostu zbyt szybko kobietom przypisuje się psychiczne problemy i niecne zamiary, choć w rzeczywistości nie czynią one niczego skandalicznego. Mężczyzn raczej zachęca się do aktywności seksualnej, wolno im otwarcie o tym mówić i udane pożycie jest zazwyczaj powodem do dumy, u kobiet podobne zachowanie odbierane jest często jako gorszące – jak już musi dawać upust swojej chuci, to niech przynajmniej zachowa to dla siebie. Nawet będąc w stałym związku to tak średnio wypada opowiadać o swoich seksualnych preferencjach i przeżytych orgazmach.

Jak można zgwałcić prostytutkę?

To, że kobieta uprawia dużo seksu i czerpie z tego niekłamaną przyjemność, nie czyni z niej osoby chorej czy niemoralnej. Ale dla wielu to wciąż nie do pomyślenia, że ona po prostu to lubi. A skoro lubi… no, to wiadomo pod jaki adres się udać, gdy człowieka przypili.

Jest jakiś dziwny tok rozumowania, że skoro kobieta lubi łóżkowe igraszki, to lubi je zawsze, z każdym i wszędzie. I jest wielkie oburzenie, gdy zainteresowany bliższą znajomością mężczyzna usłyszy odmowę – jak to, z innymi spała, a ze mną nie chce? Nagle się zrobiła cnotliwa? W czym niby jestem gorszy? Strasznie trudno się pogodzić z myślą, że kobieta samodzielnie wybiera sobie kochanków i na kogoś może nie mieć ochoty, ani teraz, ani nigdy.

Ta możliwość decydowania, z kim się chodzi do łóżka, bywa czasem przyczyną naprawdę poważnych dramatów. Akcje dotyczące molestowania seksualnego są przez wiele osób zbywane pogardliwym śmieszkiem – przecież same tego chciałyście, żadnych nakazów i zakazów, no to tak to wygląda, nie płaczcie teraz, że ktoś klepie was po tyłku. Kogoś zgwałcili? Przecież miała wcześniej kilku chłopaków, co się dziwić, że gość uznał, że też mu się coś należy. Wygolone miejsca intymne, stanik push-up, pomalowane na czerwono usta – po co takie rzeczy porządnej dziewczynie? Jak gdyby lubić seks znaczyło dawać przyzwolenie na brak szacunku i zachowania wbrew własnej woli.

Otwartość w sprawach seksu wytworzyła w wielu mężczyznach przekonanie, że „emancypacja” to nic innego jak „nieograniczona dostępność seksualna”. I kiedy wychodzi, że ograniczenia jednak są, pada zarzut o wysyłanie sprzecznych sygnałów. A tu przecież nie ma żadnej sprzeczności.

Rozwiązłej kobiecie nie można wierzyć

Lubiąca seks kobieta daje kosza? Dziwka, co ona sobie wyobraża, za kogo się ma, zresztą kto by ją chciał, taką przechodzoną. Zgodziła się? No też trochę dziwka, bo łatwa, bo mógłbym z nią zrobić wszystko, ja skorzystałem z okazji, a ona się tylko zużywa. I jak tu teraz znaleźć sobie odpowiednią kobietę?

Coś więc powinno się z tym zrobić. Coś, czyli utemperować trochę kobiecą skłonność do czerpania przyjemności z seksu. Dla jej dobra, rzecz jasna, oraz dla dobra ogółu. Dlatego to głównie kobiety zawstydza się ich seksualnością, a intensywne życie erotyczne ściśle wiąże się z innymi obszarami życia – takiej kobiecie nie wolno ufać, seks odbiera jej trzeźwość myślenia, jej słów nie można brać serio, pewnie oszustka i manipulatorka. A jeśli coś się jej stanie, to sama sobie winna, majtki nie są po to, by je ściągać przed pierwszym lepszym.

Często złości po prostu, że kobieta wchodzi w buty mężczyzny i ma większe sukcesy niż on, bo teoretycznie, jakaż to sztuka znaleźć chętnego na wspólną noc faceta? Złości, że one niby takie łatwe, a jak przychodzi co do czego, to bezwzględnie zamykają drzwi przed nosem. Jak więc nie mieć dla nich pogardy? Tym bardziej, że sojusznikami są nierzadko inne kobiety, wkurzone na „dewaluację” damskiej cnoty – trudno konkurować o męską uwagę z dziewczynami, które tak chętnie zapraszają do swojej alkowy. Więc może i kobiety wcale nie są tak święte, ale z wielu względów opłaca się mieć taki wizerunek.