Główne menu

Czy warto wracać do niespełnionej miłości sprzed lat?

To częsta historia. Poznali się za młodu, zaiskrzyło, rozmowy do białego rana, ukradkowe szukanie dłoni, pierwsze nieśmiałe pocałunki, czasem coś więcej. Ale z jakiegoś powodu nie wyszło, drogi zakochanych się rozeszły, zauroczenie nie miało szansy przerodzić się w coś poważniejszego. I nagle, po latach, znowu się widzą. Stoją na jednej drodze i tym razem mogą pójść razem w jednym kierunku.

Tym razem jest możliwość, by spełnić marzenie z młodości. Tylko czy warto? Czy ta szczenięca miłość może zamienić się w poważne uczucie? A może lepiej zostawić je tam, gdzie było do tej pory – we wspomnieniach?

A kogo to moje oczy widzą?

Odnaleziona po długim czasie miłość to wielka zagadka. Po iluś tam latach ten drugi człowiek jest niby ten sam, ale jednak inny. Starszy. Z jakąś przeszłością. Znasz go, ale tylko w jakimś wycinku, bo pomiędzy ostatnim spotkaniem a dniem dzisiejszym jest wielka dziura, bynajmniej nie pusta, i nie wiadomo, co się w niej znajdzie, gdy już się zajrzy z ciekawością.

Jeśli dawne, młodzieńcze uczucie zatrzepotało na nowo w sercu, widząc starą sympatię, to oczywiste, że chce się nadrobić zaległości. Wracają tamte obrazy, emocje, przeżycia, nadzieje. I zwykle pojawia się myśl: to nie przypadek, że los nas znowu skojarzył, to musi być jakiś znak. Jest okazja, grzech nie skorzystać, a niespełniona miłość najczęściej zostaje w świadomości jako coś bardzo pięknego. Pomijając dramatyczne sytuacje, kiedy brak ciągu dalszego wynikał z podłości albo przemocy, nieskonsumowany w całości związek zazwyczaj prowadzi do rozważań, co byłoby gdyby. I niemal zawsze stworzona w głowie wizja jest bardzo kusząca, wspólne życie udane, seks cudowny.

Oczywiście nie zawsze rozdzieleni w przeszłości kochankowie chcą wykorzystać drugą szansę, większość jednak mocno takie spotkanie przeżywa, chociażby dlatego, że wraz z tą osobą wraca młodość, do której trudno nie mieć sentymentu. Apetyt na zbliżenie rośnie zwłaszcza wtedy, gdy drugie podejście nie było tak całkiem przypadkowe – w czasach mediów społecznościowych choćby z ciekawości wyszukujemy dawnych znajomych, a tu przecież można ziścić swoje wielkie pragnienie z młodości.

Czy teraźniejszość nie zepsuje przeszłości?

Tylko właśnie, ponieważ to działo się dawno temu, to niekoniecznie można wejść w nowy związek jak gdyby tamto rozstanie odbyło się wczoraj. Pary, które się schodzą po latach, tak naprawdę muszą się uczyć siebie od nowa, i jest im nawet trudniej, bo aktualny obraz przysłaniają wspomnienia. A kochać w wieku lat dwudziestu to nie to samo co mając czterdziestkę. W młodości wszystko było intensywniejsze, a czas tylko dodaje uroku. Pamięta się magię, słodką nieporadność, te krótkie chwile spędzone razem są idylliczne, prawie jak z filmu.

A dzisiaj? Obie strony najpewniej prowadzą całkiem inny styl życia. Chodzą do pracy, mają obowiązki, wiek już odcisnął na nich jakieś piętno. I wiele tutaj zależy od podejścia do dawnej miłostki – bo jeśli liczy się na filmowe rozwinięcie i wypełnienie krok po kroku wyobrażonego scenariusza, to pewnie nastąpi gorzkie rozczarowanie.

Odzyskanej po latach miłości powinno się po prostu dać płynąć swoim tempem, rozwijać naturalnie, a nie czekać, że padnie konkretna kwestia, pocałunek będzie na ławce w parku, a seks na plaży przy dźwiękach ulubionej opery. Łatwo zapomnieć, że chociaż para już ma za sobą historię, to długa przerwa wybiła z rytmu i teraz pewnie pojawi się stres, zakłopotanie, niepewność.

Co na to doświadczenie?

To nie powinno dziwić, wszak przez lata rozłąki ona i on powiększyli swoje życiowe doświadczenia. Wtedy nie mieli jeszcze za sobą zbyt wielu miłosnych przeżyć, inaczej podchodzili do życia, inaczej wyobrażali sobie związek, nie mieli tych wszystkich obciążeń, jakie nadchodzą wraz z dorosłością. I jak w takiej sytuacji przenieść emocje z młodości na wiek bardziej zaawansowany? Chcąc nie chcąc człowiek się zmienia, więc zmienić powinna się także stara-nowa miłość.

Tu idealnie właśnie pasuje stwierdzenie, że „nie da się wejść drugi raz do tej samej rzeki”. No nie da, lecz kłopot w tym, że gdy jest się mocno przywiązanym do wspomnień i wyobrażeń, to chce się kontynuować odzyskaną miłość, jak gdyby żadnej przerwy nie było. Dlatego największe szanse na nowy start mają ci, którzy rozumieją upływ czasu, akceptują zmiany w drugiej osobie, doceniają dojrzałość zamiast tylko doszukiwać się odniesień do przeszłości.

Czasami taka przerwa okazuje się być zbawienna, bo pomogła ludziom dorosnąć i odkryć to, co wtedy wydawało się bez znaczenia, a dzisiaj jest ogromnym atutem. Starsi kochankowie widzą, że nie ma co spierać się o głupoty i unosić śmieszną dumą, a silne emocje nie zawsze są najlepszym doradcą. Czas, jaki spędziło się z dala od siebie, pomógł zrozumieć, co naprawdę ceni się w drugiej osobie i dlaczego teraz warto postąpić inaczej. Niedojrzałość i dziecinny upór tym razem niczego nie popsują.

Czy to odpowiedni moment?

Próbować można, gdy w ten cudem odzyskany związek wchodzi się z czystą kartą. To znaczy, ona jest sama, on jest sam, mają uporządkowane sprawy osobiste, są gotowi na nowy związek i tak się składa, że kandydatem na życiowego partnera jest ktoś fajny z przeszłości. Ale gdy odkopane z przeszłości zauroczenie ma być receptą na nieudane życie, to raczej zakończy się katastrofą.

Wiele osób, gdy nie układa się im w małżeństwie, sięga pamięcią wstecz i przypomina sobie tego fantastycznego chłopaka albo tamtą niesamowitą dziewczynę. Na wspominkach się nie kończy – szuka się tej osoby naprawdę i próbuje na powrót wciągnąć do swojego życia. I tu zaczynają się dramaty, bo dochodzi do zdrady, nie wiadomo co z dziećmi, są kłamstwa, niewinne ofiary, a czar odnowionej miłości szybko pryska i za romansem ciągnie się brzydka smuga – przeżywana druga młodość kończy się po paru miesiącach, gdy już nie da się uciekać dłużej od rzeczywistości, a szalone emocje powoli wygasają i powszednieją.

Odnaleziona była dziewczyna wprowadza zamęt, miesza w głowie, o odzyskanym chłopaku coraz częściej myśli się, że to jednak błąd, ale stracić go znowu… przerażająca wizja. Nie rozwiązuje się prawdziwego kryzysu, tylko wykorzystuje kogoś, kto przed laty bardzo się podobał, i jego wyidealizowanym wizerunkiem próbuje się zaleczyć rany – z aktualnym partnerem nie wychodzi, bo prawdziwa miłość była z kimś innym, a dzisiaj można to naprawić.

W końcu jest szansa

Czy zatem taki związek odbudowywany po latach może się udać? Może, ale nie musi. Nie ma tu żadnej reguły, równie dobrze może znowu zaiskrzyć, jak zostawić w głowie rozczarowujące „łeee”. Zawód przeżywają pary, które trafiły na siebie przypadkiem, jak i osoby celowo odnawiające znajomości. Czasem chce się tylko odkurzyć wspomnienia, przypomnieć stare czasy, poczuć dreszczyk emocji, czasem liczy się na dużo, dużo więcej i dostaje to w prezencie od losu.

Jak się okazuje, najlepiej takie powroty wychodzą ludziom w mocno zaawansowanym wieku. 30, 40, nawet 50 lat z dala od siebie, a tu proszę, nagły zwrot akcji, jesteśmy razem, przeznaczenie miało rację, zostaliśmy dla siebie stworzeni. Duże znaczenie może mieć tu fakt, że seniorom nie zostało wiele czasu, więc szkoda go marnotrawić na bezproduktywne rozkminki, cieszymy się ze szczęśliwego zbiegu okoliczności i w końcu udaje się to, co kilka dekad temu zostało przerwane. Jak widać, nie bezpowrotnie.

Młodsi, w średnim wieku, częściej czują się oszukani ponownym zejściem, bo wygląd już nie ten, bo bardziej powściągliwe, poważne zachowanie, mniej szaleństwa, a więcej wyrachowania, choć tak liczyło się na poryw serca. Przelotny romans to jeszcze, jeszcze, ale żeby na stałe? Nie, to odgrzewanie kotleta, który niestety, nie smakuje aż tak dobrze jak kilkanaście lat temu. A może to po prostu pamięć płata figle?

Jak znaleźć szczęście po latach?

Główną przeszkodą są własne fantazje, cała ta obudowa, jaką stworzyło się przez minione lata. Jeśli rozstanie było bez gniewu, po prostu wskutek okoliczności, stara miłość pozostaje we wspomnieniach bez wad, zresztą one często nie miały czasu się rozwinąć, bo zauroczenie trwało zbyt krótko. I on został w myślach piękny, młody, dziarski, więc gdy widzi się go z małym brzuszkiem lub po operacji kolana, gdzieś tam w głowie coś zgrzyta.

Ale nie u wszystkich. Bo są pary, które po latach się zeszły i zbudowały coś naprawdę trwałego. W drugiej szansie dostrzegli zrządzenie losu, interwencję wyższej siły, która połączyła ich na zawsze i od teraz tylko od kochanków zależy, aby nic więcej im na drodze nie stanęło. Jest im trochę szkoda straconego czasu, ale z drugiej strony, może właśnie dlatego teraz bardziej doceniają siebie nawzajem. Będą razem, tylko muszą nad tym popracować. Życiowe doświadczenie działa na ich korzyść, mają więcej cierpliwości, zrozumienia oraz świadomość, że w miłości nie wystarczy tylko się szaleńczo zakochać.

    10 komentarzy

  • Toni

    Świetnie napisane i świetnie, że to znlazłem.
    Gdzie mogę coś więcej poczytać pani autorstwa Edyto ?

  • Łza dla cieniów minionych

    Jestem w gorszej kondycji psychicznej w ostatnich miesiącach i wracam często do wspomnień o Człowieku, w którym zakochałam się po raz pierwszy w życiu, ale nie poradziłam sobie z tym pięknym uczuciem; do tego jeszcze pojawiły się inne okoliczności i chyba stchórzyłam.. Poczucie żalu do samej siebie, że można było tak koncertowo spieprzyć coś, co tak cudnie kiełkowalo, jest nie do pozbycia.

    • Darek

      Witam Panią… Ja byłem w podobnej sytuacji ale cóż, młode lata każdego z nas robią to co robią… Dopiero po latach, każdy z nas do tej mądrości dochodzi, gdy je już za późno…Głowa do góry ale wiele rzeczy już nie przeskoczymy… Pozdrawiam…

      • Darek

        Myślę, że ten Człowiek wyrządził Pani przykrość i zawiodła się Pani na nim, po czasie zrozumiał swój błąd ale czas się się nie wróci… W życiu różnie bywa a szkoda…

      • Darek

        Czy ma Pani kontakt z tym Człowiekiem i jakie jest Pani ostatnio samopoczucie?, proszę napisać…

  • Darek

    Witam ponownie… Myślę, że zaszło pewne nieporozumienie, zadałem na wstępie pytanie, jak nawiązać kontakt z pierwszą miłością po 50 letniej rozłące?… Gdy nie widziało się kogoś tyle lat, to każdy z nas ma już swoją rodzinę, dzieci, wnuczki, to normalne…Kontakt z kimś znanym, kochanym, kiedyś, nie oświadcza już, że ktoś chce zostawić swoją teraźniejszą rodzinę a wrócić do tej, pół wieku nie widzianej… Zwykły kontakt telefoniczny, rozmowa, wspomnienia z przeszłości, nie jest czymś złym czy nadzwyczajnym… Czyż nie tak?…

  • Darek

    Iza, gdy pracowaliśmy w Dreźnie, mieliśmy po 20 lat… Jeżeli chcesz, odezwij się, mój numer, 534 500 172… Czekam, Darek…

  • Darek

    Iza, napisz swój numer, oddzwonię… Darek…

  • Marek

    Odnalazła mnie po 11 latach, byłem Jej pierwszym, ona jeszcze studentką. Teraz mam 50 lat żona 45 l. i dwie córki. Cudowna miłość, coś wspaniałego. Gdyby się nie odezwała sczezłbym lub trafił na jakąś złą kobietę. zawsze byłem mocno naiwny, romantyczny, choć zawodowo stąpam twardo. Trafiłem na kobietę stabilną, która obdarzyła mnie piękną miłością ze wzajemnością. A początkowo otaksowałem ją łatką imprezowiczki (jak bardzo się myliłem). Polecam iść po linii płynącej z serca, warto!

  • Gregory

    Związki rozpadają się nie bez powodu… Różnica charakteru, środowisko, rodzice itp. Po latach idealizujemy swoją pierwszą miłość. Moja historia dwadzieścia lat temu. Zakochałem się w dziewczynie z małego miasteczka w Wielkopolsce, tam gdzie odbywają się majowe parady lokomotyw parowych. Ja dojeżdżałem z południowej Polski. Rodzice dziewczyny nie akceptowali małżeństwa starszej córki. Ogromne problemy rodzinne. Związek rozpadł się po śmierci jej matki. Byłem w zeszłym roku przejazdem w tym miasteczku jadąc w lipcu z Zielonej Góry. Poszedłem na cmentarz aby zapalić znicz na grobie jej matki, która mnie bardzo lubiła. Ze zaskoczeniem odkryłem, że jej ojciec też nie żyje Zapaliłem znicze i pomodliłem się za ich dusze. Nie byłem na pogrzebie jej matki i wtedy ostatecznie ją pożegnałem. Niecałe dwie godziny w tym miasteczku, nawet nie pomyślałem aby pójść pod jej dom. To se ne vrati!! Powiedziałem: „Żegnaj Wolsztyn, ja już więcej tu nie przyjadę…”. Mam swoje życie. Nie warto wracać do przeszłości, wtedy był inny był czas i inny już nie będzie.

Zostaw komentarz

Możesz użyć HTML tagów i atrybutów: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>