Insulinooporność – gdy spada wrażliwość na insulinę

Insulinooporność to ogromny problem zdrowotny diagnozowany zazwyczaj przy okazji badań profilaktycznych. Rzadko daje jednoznaczne objawy. Tylko czasami do wykonania badania motywuje osłabienie, ciągłe zmęczenie i senność. Dużo częściej oporność na insulinę nie daje żadnych objawów. Z tego powodu jest tak niebezpieczna!

Czym jest insulinooporność?

Insulinooporność to termin określający obniżoną wrażliwość organizmu na działanie insuliny, hormonu, który odpowiada za regulację poziomu cukru we krwi. Zazwyczaj wiąże się z hiperglikemią, oznaczającą zaburzoną gospodarkę węglowodanową w organizmie. Zaburzenia hormonalne w tym zakresie są szczególnie niebezpieczne. Długa oporność na insulinę może bowiem prowadzić do rozwoju cukrzycy typu drugiego a także chorób układu krążenia i zespołu policystycznych jajników. Każdorazowo jest przyczyną stresu antyoksydacyjnego, powstawania substancji prozapalnych, prowadzących do mutacji DNA. To niestety znacznie zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów. 

U kogo rozwija się insulinooporność?

Oporność na insulinę najczęściej rozwija się u osób:

• otyłych z nadciśnieniem tętniczym,
• z otyłością brzuszną,
• szczupłych z nadciśnieniem tętniczym,
• niewystarczająco aktywnych fizycznie,
• stosujących wysokokaloryczną dietę,
• z zaburzeniami hormonalnymi – wytwarzających za dużo kortyzolu, glukagonu, hormonu wzrostu, hormonu tarczycy, androgenów.

Na insulinooporność wzrasta liczba zachorowań:

• wraz z wiekiem,
• w przypadku palenia tytoniu i nadużywania alkoholu,
• w przypadku stosowania tabletek antykoncepcyjnych.

Jakie objawy daje insulinooporność?

Oporność na insulinę bardzo często rozwija się bezobjawowo. Ma postać utajoną i nie daje żadnych symptomów.

Czasami jej występowanie wiąże się z:

• podwyższonym poziomem cholesterolu we krwi,
• zwiększonym poziomem trójglicerydów we krwi,
• zwiększonym stężeniem kwasu moczowego.

Jak diagnozuje się problem?

Oporność na insulinę można zdiagnozować podczas prostego badania krwi. Najczęściej w trakcie doustnego testu obciążenia glukozą, testu HOMA, czyli oznaczenia poziomu glukozy i insuliny we krwi, a także stosując metodę klamry metabolicznej.

Jak leczy się oporność na insulinę?

Sposób postępowania w przypadku insulinooporności zależy od przyczyny problemu. Niemal w każdym przypadku wskazana jest zmiana diety, na bogatszą w warzywa i owoce. Gdy problemem jest nadwaga, konieczne jest zrzucenie nadmiernych kilogramów. Jeśli oporność na insulinę spowodowana jest przez zaburzenia hormonalne, należy ustabilizować ich poziom, a jeśli kłopot tkwi w przyjmowanych lekach, konieczna staje się ich zamiana.