Lęk przed zmianami…Dlaczego boimy się podjąć decyzję?

Narzekasz. Mówisz, co Ci nie odpowiada, wymieniasz jednym tchem wszystkie minusy danej sytuacji, znasz swoją receptę na sukces. I wydawać by się mogło, że to proste, tylko zrobić pierwszy krok. Ale stoisz w miejscu. Mówisz, jak bardzo Ci dana sytuacja przeszkadza, jednak nie robisz NIC.

Marzysz, jak wiele mogłabyś zrobić, „gdyby tylko”, ale nie sięgasz po to, czego potrzebujesz. Boisz się. Lęk paraliżuje Cię tak bardzo, że pozostajesz przy tym, co znasz. To takie typowe, lubisz otaczać się osobami, które znasz, przeżywać dzień w podobny sposób, żyć w świecie poukładanym, w którym wiesz, co może Cię spotkać, z poczuciem, że masz wszystko pod kontrolą. Tak wygodniej…

Zmiany są zbyt trudne.

Nawet gdy przełamujesz ten pierwszy opór i czujesz, że coś zaczyna się dziać, bardzo szybko ogarnia Cię fala paniki i ponownych wątpliwości – czy na pewno robię dobrze, a co jeśli, a może coś stracę, pogorszę swoją sytuację? W tym momencie łatwo się wycofać, zrezygnować z prób odmieniania swojej codzienności, spasować. Być może uda się pójść dalej, co nie znaczy, że dyskomfort zniknie, najprawdopodobniej będzie stale o sobie przypominać.

Dlaczego czujemy tak wielki lęk przed zmianami? Dlaczego ważne i oczekiwane wydarzenia w życiu wywołują tak wielki stres – zmiana miejsca zamieszkania, zmiana pracy, szkoły, wyjście za mąż, urodzenie dziecka?

Psychologia zmiany – wiedza, która daje siłę. Lęk przed zmianami

Osoby, które szczególnie boją się zmian powinny poznać mechanizm, który nimi kieruje.

Na początku jest przewidywanie, czyli ekscytujący etap, w którym wizualizujemy korzyści, jakie może przynieść nam określone działanie. Niestety bardzo szybko po tym dochodzi do regresji, czyli pojawia się zwątpienie, strach, przerażenie i negowanie zasadności zmian. Na tym etapie wiele osób się „poddaje”, wycofuje, udaje się im przekonać samych siebie, że zmiany nie będą korzystne lub ryzyko jest w ich odczuciu zbyt duże. Potem następuje przełom, w którym dochodzi do podjęcia decyzji, działania i ujrzenia przysłowiowego światełka na końca tunelu. I ostatnim etapem jest konsolidacja, czyli wprowadzenie zmian w życie.

Dlaczego boimy się zmian?

Dlaczego odczuwamy większy lub mniejszy lęk przed zmianami? Główne powody to:

• strach przed porażką, często wzmacniany złymi doświadczeniami z przeszłości,
• bo zostaliśmy niejako „zaprogramowani” w ten sposób przez nadopiekuńczych rodziców, którzy sami obawiali się zmian i usilnie chronili swoje dzieci przed nimi. Rodzice mogą uczyć również pośrednio jak bać się życia i zmian.
• bo jesteśmy nadwrażliwe – szczególnie wrażliwe osoby są mniej odporne na zmiany w otoczeniu i na to, co trudno przewidzieć, dlatego bardzo ciężko im wyjść poza to, co dla nich znane i im bliskie.

Strach przed dyskomfortem strachem przed nieznanym

Dla wielu kobiet, szczególnie tych, które lubią mieć wszystko zaplanowane, dobrze przemyślane, dla wszystkich asekurantek – lęk przed zmianą może być źródłem sporego dyskomfortu.

Niestety lęk przed zmianą jest wpisany w życie. Tak jak zmiana, która jest nieodłącznym elementem naszej codzienności.

To działa w ten sposób: mówisz sobie, że musisz zostać tam, gdzie jesteś. Tak na wszelki wypadek, nie znasz przecież przyszłości. Nie możesz ryzykować niepowodzenia. Dlatego odnajdujesz coraz nowsze argumenty przemawiające za tym, że sytuacja, w jakiej jesteś, nie jest wcale taka zła, jak Ci się wydaje. Wniosek? Lepiej nic nie robić. W ten sposób trwasz i nie zmieniasz tego, co Ci nie odpowiada.

Wyobraźnia ludzka jest nieograniczona. Jeśli potrafisz z niej korzystać, najpewniej jesteś w stanie wyobrazić sobie wszystko to, co złe, co może się wydarzyć. Warto jednak odwrócić sytuację i spróbować wizualizować sobie pozytywny obrót spraw. Jest coś jeszcze – pozostając w miejscu, też możesz stracić. Więcej niż aktualnie Ci przeszkadza. Dobrze również to mieć na uwadze.

Dlatego spójrz na to tak – nie ma złych decyzji, są różne możliwości i otwarta droga, by nauczyć się czegoś nowego. Lepsze działanie niż przygnębiająca bierność.

Wyjść ze swojej strefy komfortu. Lęk przed zmianami

Jeśli narzekasz, że nie osiągasz rzeczy, których pragniesz, że nie spotyka Cię to, co jest dla Ciebie ważne, wyjdź ze swojej strefy komfortu. Błędem jest oczekiwanie różnych efektów, jeśli ciągle robisz to samo, nie dajesz życiu szans, stoisz w miejscu.

Zawsze, nawet w razie niepowodzenia, będziesz mogła powiedzieć sobie, że próbowałaś. To ważne, bo pod koniec życia większość z nas żałuje nie tego, co zrobiło, ale tego, czego nie spróbowało.

Niestety nie ma prostej recepty – jak przestać się obawiać zmian. Jedyny sposób to stawić im czoło – zmieniać swoje życie na lepsze, zacząć robić to, co budzi lęk, metodą małych kroków, mając w perspektywie szansę spokojniejszego i bardziej satysfakcjonującego życia. Zrozumienie, że to Ty w dużym stopniu kreujesz rzeczywistość i nie jesteś bezradna…jest bardzo pocieszające.