Sposób na teściową – nawet najlepsza teściowa w końcu wystawi rogi?

Anna

Styl wychowania nie moze byc inny niz rodzicow – to oczywiste. To samo rozciaga sie na zabawy czy karmienie. Tu rodzice dyktuja warunki i nie ma dwoch zdan. Nie chodzi mi o wizyty, ze tak powiem w gronie rodzinnym, jesli takie maja miejsce tylko w wielkie swieta czyli kilka razy do roku, mam na mysli widzenie wnuka, kiedy rodzice chca sie go pozbyc, czyli gdzies wyskoczyc 1 w tygodniu lub 1 na 2 tygodnie, zaleznie od ich wolnego czasu. To ich zdaniem powinno babciom wystarczyc . U kilku moich mlodszych kolezanek jak i synowej zauwazylam jakby zakamuflowana walke o dominacje z tesciowymi, o wplyw na syna/meza oraz pozycje kto tu rzadzi, a jedna z nich, nazwijmy ja Beata, na komunikat meza, iz nie ma on zadnej wyprasowanej koszuli do pracy, odpowiedziala ,,idz niech mamusia ci wyprasuje skoro tak czesto do niej chodzisz,, (tesciowie kolezanki mieszkaja kilka domow dalej). I co ten ,,biedak,, Twoim zdaniem Doroto powinien zrobic? :-))

Dorita

Bardzo fajny artykuł, traktujący o mega ważnym temacie.
Wiem, że babcie są ważne dla dzieci, ale najważniejsza tak czy siak jest relacja rodziców.
Wiec teściowa uprawiająca szantaż emocjonalny na swoim synu i rywalizująca z synowa o pozycję nie jest dobra babcia bo zaburza dziecku spokój rodziny.
Tez nie uważam żeby nagła chęć kontaktów z synowa bo spodziewa się dziecka, czy już jak to dziecko jest na świecie jest taka super jeśli wcześniej tej chęci nie było a wręcz była niechęć – to stawia przyszła mamę w pozycji inkubatora a potem karmnika-o ile karmi piersią.
Problemem tez jest sytuacja w której teściowa wymyśli sobie, że wnuk zastąpi jej „ukradzionego” syna i ze będzie się nim zajmować i tak naprawdę wychowywać. I przy zderzeniu z rzeczywistością jest dramat – bo zamiast się cieszyć, że rodzice radzą sobie z dzieckiem, cieszą się nim i wszystko dobrze funkcjonuje to ma pretensje, że nikt jej nie pyta o zdanie i o radę, że synowa nie chce się „pozbyć” dziecka, że nie chcą każdego weekendu spędzać u babci, żeby ona mogła mieć czas z wnukiem, nie myśląc o tym, że z reguły jak tata pracuje, to tylko w te weekendy ma czas dla swojej rodziny: czas z dzieckiemi zona i głównie wtedy buduje więź z dzieckiem.
Problemem jest ze teściowa traktuje dziecko jak zabawkę, no bo chce przytulic, pocałować a najlepiej z rąk nie wpuszczać, nie zważając na reakcję dziecka już nie mówiąc o reakcji matki – bo same juz dawno zapomniały jak trudno im było oddać maluszka komu kolwiek na ręce (cały czas mowie tu o niemowlaku a nie przedszkolaku).
I myślę że najważniejszy problem to stawianie siebie na pierwszym miejscu i swoich potrzeb. A we wczesnym okresie macierzyństwa najważniejsze sa: potrzeby dziecka, potrzeby matki karmiącej (stres znacząco wpływa na ilość pokarmu), i potrzeby taty. A nie potrzeby teściowej!
Takie jest moje zdanie, oczywiście wynika ono z moich perypetii z teściowa i z tego jaki zły wpływ ma to na moje małżeństwo.

Kamila

Oja nie widzi ani syna ani mnie ani wnukow , drugiej corki tez tylko jedna dobrze manipulujaca. Jednym slowem babsztyl…. choc chcialoby sie inczej

Aga

A ten typ teściowej znacie? Teściowej, która za wszelką cenę musi być w centrum uwagi? I która wszystko wie najlepiej? I wszystko robi najlepiej? A jeśli ktoś coś zrobił dobrze to ona nie pochwali tylko od razu startuje z komentarzem, że ona robi coś podobnego tylko inaczej – i tu zaczyna się zazwyczaj minimum półgodzinny monolog? I każda Wasza wypowiedź to tylko pretekst do tego by ona od razu zaczęła swoje „a ja to….” po to, by gadać bez przerwy przez kolejne 1,5 godziny, niezależnie od tego, czy ktoś chce tego słuchać czy nie?

Dzień po urodzeniu się naszego synka przyjechała do mnie do szpitala i napitalała przez półtorej godziny o Zusach, srusach i innych duperelach, zaludniając swoją opowieść postaciami, których w życiu na oczy nie widziałam. Zrobiła to w tej jednej, jedynej godzinie, kiedy nasze dziecko spało i kiedy mogłabym spać również, odsypiając zarwaną po porodzie nockę.

Po porodzie, w dzień wypisu ze szpitala kazała mojemu mężowi zawieźć do niej jakąś pralkę czy zmywarkę czy nie wiem co tam jeszcze, jakby to nie mogło poczekać.

Proponowała, że będzie mi pomagać w pierwszych tygodniach życia dziecka – przywoziła zupy, które kwaśniały już po jednym dniu i nadawały się do wyrzucenia albo pasztet zrobiony przez nią. Jak się okazywało pasztet był z grzybami – karmiłam piersią i leśne grzyby były na liście potraw zakazanych. O czym wiedziała. Przychodziła do mnie do domu i wtedy, kiedy ja mówiłam, że się nie wysypiam, że mały rozrabia w nocy (co jest normą) i że jestem tak zmęczona, że zasypiam na siedząco odpowiadała, że ona to doskonale rozumie, po czym znowu napitalała przez 2 godziny o durnotach, zamiast wstać i choć trochę mi pomóc w ogarnięciu domu. W niecały tydzień po porodzie już truła dupę mojemu mężowi by jej coś zrobił w kuchni (pomalował, czy kafelki położył, coś w tym stylu) zamiast po prostu dać się nam nacieszyć pierwszymi chwilami życia dziecka.

A potem było tylko gorzej. Roczek synka, potrawy przygotowałam ja – lubię gotować, przyjęcie było małe, pomogła mi moja mama i mąż i wszystko się fajnie udało. „A ten schab to jak piekłaś?” I nie czekając na moją odpowiedź, zaczęła opowieść o tym, jakie to ona frykasy nie przygotuje na swoje przyjęcie urodzinowe. Jednym słowem typ kobiety, która na ślub swojej synowej bez refleksji przylazłaby w białej sukni 😉 Bo królowa jest tylko jedna 😉

Po jakimś czasie, raczej krótkim ;), przestałam wchodzić z nią w interakcje. Kiedy ona się rozpędza ze swoimi wielopiętrowymi i wielowątkowymi wywodami, ja krótko ucinam temat i przechodzę do konkretów. Kiedy teściowa, zajmując się naszym synkiem robi jakąś głupotę typu w swoim mieszkaniu stawia ciężką drabinę w przejściu, którym chodzi nasz synek (ma teraz 3 latka), i która omal nie przewraca się na niego albo daje mu ostre rzeczy do zabawy (sick!) bez pardonu zwracam jej na to uwagę. Kiedy pozwala mu na wszystko, zwracam jej uwagę, kiedy sadzam dziecko na karnym krzesełku a ona głaszcze go po głowie i zaczyna go „żałować”, ja każę jej się odsunąć bo kara to jest kara a nie jakieś pitu, pitu.

Mogłabym tak mnożyć te przykłady, ale za mało miejsca i czasu 😉
Jak się domyślacie miłości między nami nie ma. I raczej nie będzie. I co cudowne, mam to głęboko w nosie 🙂

Gosia

Moja teściowa to słodka żmija. Jestem z mężem pięć lat, od 2 po ślubie. Zawsze wydawało mi się, że to prosta dobra kobieta. Niestety myliłam się, chciałam jej dać kredyt zaufania… Ona nie atakuje wprost, ona atakuje między wersami, ciągle wbija szpile… Wydzwania, marudzi, zawsze dzwoni do mnie nie do syna, sprawdza czy odbiorę. To typowa teściowa z horroru. Zaczęło się jakiś rok temu, kiedy jej najmłodsza córka mało nie umarła. Miała wstrząs sceptyczny, lekarze nie dawali jej szans, cudem żyje.! 21 lat i jest niepełnosprawa, ma zespół downa i kilka innych chorób. Zawsze szanowalam chorych ludzi, byłam pełna litości. Agnieszki po prostu nie lubię. Jest rozpieszczona, może wszystko, wejść w butach z błotem do mojego domu, siedzieć przy stole i pierdziec i bekac i dlubac w nosie i kozy strzelec na stół. To obrzydliwe. Mam wrażenie, że liczy się tylko ona. Teściowa ma 5 dzieci, wszystkie są zniewolone, byle pierniecie chorej córki, wszyscy muszą być w stanie gotowości. Zachowuje się tak, jakby jej pozostałe dzieci były tylko do pomocy. Dużo yhy opowiadać, doszło do tego, że na tej dziewczyny po prostu nie znoszę. Zwyczajnie jak niewychowanego dziecka a nie kogoś chorego. Moja teściowa zrobiła ze swojej córki bardziej upośledzoną niż jest. Kiedyś myślałam, że jest zbyt prosta by manipulować rodzina, dziś wiem, że to cwana Wydra. Działa na emocje, wtrąca się, wszystko niby w dobrej wierze między wersami. Ciągle zawraca mi dupe, coś ode mnie chce. Ciągle należy jej pomagać. Kiedy jej córka była w szpitalu, do pomocy do jeżdżenia zaangażowałam moją siostrę i tatę, kiedy my nie mogliśmy (dodam, że do szpitala miała jakieś 30 km i jeździły autobusy, ale królowe nie jeżdżą autobusami) nie daruje rodzinie mojego męża, że kiedy moja rodzina wyciągnęła rękę do pomocy, została pogryziona, nie doceniona. Raz moja siostra nie mogła zostać w szpitalu 3 godziny dłużej, rozpętała się taka afera, że dziecko umiera, że co ja za rodzinę mam, co może być ważniejsze. Zaczęło się obgadywanie i bierność męża. We wszystko jestem angażowana, zadzwoń tu, tam, zalatw, umów, przyjedz, zawiez i w ona wiecznie biedna bo 5 dzieci ma a dom Nie wyremontowany. Ostatnio tak mnie wkurzyla, będąc u mnie w domu, jedząc mój obiad, że nie powinnam dawać pieprzu i soli bo Agnieszka nie może… Wybuchłam, powiedziałam, żeby w takim razie zrobiła kanapki córce bo obiad jest dla wszystkich. Siedziała u mnie w domu i obgadala całą rodzinę i zapomniała się u kogo jest bo nie też nie oszczędzila. Mój mąż? W dupie ma, bo nie chcę się kłócić. Nic jej nie powiedział i tego wybaczyć nie potrafię. Od 2 tyg się z nim o to kloce. Jego mamusia przeprosił telefon i wydzwania do mnie a myślałam że mam ją z głowy, bo syn ja poinformowal, że jestem obrażona. Nie, miała celność znowu dzwonić i prosić o zawiezienie do lekarza jej córki. Podlizuje się małpa, bo wie że na wigilię powiedziałam że nie idę, będę u swojej rodziny (od 5lat zawsze byliśmy u teściowej) i robi wszytsko żebyn przyszła. Trudno będzie afera bo ja prędko jej nie odwiedzę, o ile kiedykolwiek jescze ja odwiedzę. Najgorsze jednak z mężem, jego pasywna postawa powoduje taki upór i bunt we mnie, że nie potrafię się przemóc. Po tym wszystkim stracił połowę mnie jak tak dalej pójdzie starci resztę, żadne rozmowy nie pomagają. Mój mąż uważa, że przesadzam a jego mama już taka jest, trzeba nauczyć się jej nie słuchać. Jak żyć? Marzę teraz tylko o rozstaniu i ta myśl nie chcę mnie opuścić.

Anika

Ni ja tez mam ciekawa tesciowa. … duzo i dlugo by pisac ..ostatnio bylismy na swietach i moja corka piecioletnia zobaczyla w telewizji program „Ewa gotuje” i chciala oglodac. Ja tez lubie ten program .. à reakcja mojej tesciowej : bierze sie pizd* za gotowanie. Moj tesc ktory byl z nami w salonie zwrocil jej uwage ze przy dziecku tak nie mowic . Na swoje siostry tez uraga. Po prostu nie chce mi sie tego sluchac. Jak mamy do niej jechac to sie z mêzem kloce. Ona ma jeszcze corke I do mnie obgaduje jej meza. Ze aspiracji nie ma itp. Porazka

Ewela

Jak tak czytam to chyba dochodze do wniosku ze trafilam jeszcze gorzej..
Mieszkamy z tesciami, mamy prawie rocznego synka ale to sa tak toksyczni ludzie ze szok. Wulgarni, kazdy weekend to picie, nie sprzataja, nie wiedza co to spluczka w toalecie,. Mieszkamy na poddaszu, ale nie mamy drzwi wiec caly smrod idzie do nas. Z moim dzieckiem robia co chca, zadne prosby nie pomagaja. Mieszkam tu kilka miesiecy ale rzygam juz tym wszystkim. Nie wiem jak sie odezwac, na wszystko maja odpowiedz. Jestem wykonczona ich osoba, prosze o rady

EWA

Nie mam szczęścia do tesciowych, aczkolwiek nic nie przebije pierwszej, która rozbiła moje pierwsze małżeństwo, druga jest na szczescie do zniesienia, bo moj obecny mąż nie daje jej przyzwolenia na pewne zachowania, ale i tak jej nie lubię, bo jest namolna

Anna

Witam, moja teściowa jest dla mnie dobra….miła, rozmowna, nie wtrąca się. Niestety jest też bezrobotna i niechętna do jakiejkolwiek pracy. Chciała zmusić mojego męza do dochowywania na piśmie w zamian za przepisanie domu, ciągnęła od niego pieniądze nawet gdy miał długi a on był tak dziecinny że jej dawał… wszelkimi siłami broniła mi jakiejkolwiek pomocy przy zarządzaniu jego firmą, prubowała taić przede mną problemy mojego męża nie wiedząc że mój mąz wszystko mi mówił. podjudzała przeciw mnie drugiego syna, który zarządzał razem z nią. Drugi syn z początku był dla mnie skryty i przyjazny, niestety przez nią relacje rodzinne legły w gruzach. Wyprowadziliśmy się. Teraz brat zabronił mężowi pieniędzy z konta bo „puki tam siedzisz to nie dostaniesz pieniędzy żebyś tam nie dokładał”. Sam wyprowadził się od mamy a teraz chce zmusić mojego męża żeby wrócił do matki i ojca i może jeszcze znów do nich dokładał..

Synowa

To może i ja się wygadam. Moi teściowie nigdy nie zaakceptowali mnie (ja już nawet nie mowie o polubieniu ale nawet o zwykłej akceptacji). Niestety mieszkamy razem ale nie u nich, dom jest współwłasnością i połowa należy do mojego męża. Rachunki płacimy pół na pół, mamy dwie lodówki, gotujemy oddzielnie, dwie łazienki i dwie pralki. Jesteśmy całkowicie niezależni od nich finansowo i nigdy od nich grosza nie wzięliśmy – żeby być sprawiedliwym dodam, ze oni od nas też. Ale dom niestety nie jest podzielony, oni mają swoje dwa pokoje, my swoje dwa + plus wspólny salon i kuchnia wiec siłą rzeczy cały czas przebywamy w domu razem. Od samego początku teściowa zawsze mnie obgadywała do swojej rodziny. Zawsze wyrażała się o mnie negatywnie a mówiąc do mnie nie potrafi do tej pory użyć mojego imienia w formie zdrobniałej, miłej tylko zawsze w tej (Anka, Gośka, Kaśka). Teść z początku wydawał się neutralny, ale z czasem pod dyktando teściowej też zaczął mieć jakieś dziwne jazdy. Teściowa to osoba, która siedziała w domu, nigdzie nie wychodzi, nie ma potrzeby nigdzie wyjechać, nic zobaczyć, nigdy nie wyszła nawet z wnukami na spacer za płot, jej życie to oglądanie do południa programów śniadaniowych a potem gra na tablecie. Nie jest wykształcona, co mi akurat nie przeszkadza bo znam wiele ludzi nie wykształconych, którzy są po prostu mądrzy życiowo i lubię z nimi rozmawiać. Niestety z moją teściową jest inaczej – jest zazdrosna o wszystko, ja jestem osobą raczej zaradną życiowo: pracuje w języku angielskim, lubię podróżować po Europie, wszystko sobie sama zorganizuje, zarezerwuje, mam własne hobby, które daje mi dużo radości, jestem generalnie bardzo ciekawa świata no i oczywiście jeżdżę autem – jestem więc niezależna jeśli chodzi o zakupy czy inne wyjazdy a teściowa nie bo nie ma prawa jazdy a teść nie lubi co chwila jeździć. Teściowa okazuje swoją zazdrość bardzo często kąśliwymi uwagami, co niestety sprawia mi przykrość, mimo że wiem jaka jest i wiem czego można się po niej spodziewać. To są przeróżne sytuacje i przeróżne komentarze: np wystarczy, że latem ubiorę krótką sukienkę to zaraz usłyszę „o! ubrała krótką sukienkę, tyłek sobie wietrzy” – to są odzywki mojej teściowej do mnie (te milsze). Zawsze jest mi przykro w takich sytuacjach bo nie robię niczego na złość im, nie myślę o tym aby im dokuczyć, a kiedy mają problemy zdrowotne to ja obdzwaniam przychodnie, szpitale, umawiam im wizyty, pilotuje wszystko bo uważam że to normalne i że tak trzeba. W zamian mam zawsze złe słowo i nienawiść. Nigdy nie zajmowała się moimi dziećmi – od początku były po żłobkach i przedszkolach – nigdy teściowie nie byli obarczeni opieką. Nawet jak dziecko zachorowało to nie zostali z nim tydzień byśmy mogli pracować tylko albo ja albo mąż musieliśmy iść na zwolnienie (mając dziadków w domu). Ale akurat tutaj nie mam żadnych pretensji bo nie wymagam od nich aby się zajmowali dziećmi – organizuje swoje życie tak, aby nie musieć nikogo angażować. nie wiem skąd się bierze takie podejście teściów. Domyślam się że to siedzenie w domu i brak kontaktu z ludźmi pogłębia ich stan. Jest dla mnie niezrozumiale, że pozytywna energia wysyłana w ich stronę daje negatywną na powrocie, niezależnie od tego czego bym nie robiła zawsze jestem ta zła, że oczywiście jestem fatalną matką to nawet nie muszę wspominać 😉 to oczywiste. Nie zależy mi na tym, żeby wojnę prowadzić bo nie jestem taką osobą, nie lubię utrwalać negatywnych emocji, chciałabym móc jakoś zmienić tą sytuacje – tylko jak to zrobić? Może ma ktoś jakiś pomysł co mogę zrobić ze swojej strony by wreszcie móc spokojnie cieszyć się życiem bez tego hejtu za ścianą? Dodam, że za dużo zainwestowaliśmy w ten dom i ogród by teraz zostawić to teściom i iść na wynajem i ponosić jeszcze koszty wynajmu. Ja staram się patrzeć na wszystko z dystansem bo uwierzcie mi po kilkunastu latach można a nawet trzeba nabrać dystansu wobec postawy takiej nienawistnej osoby. Lecz mimo mojego podejścia czasem jest mi zwyczajnie po ludzku przykro, że takie rzeczy się dzieją, że tacy ludzie potrafią być.