Romans z księdzem – ryzykowny układ dla kobiety, dla księdza niekoniecznie

Ksiądz to nie mężczyzna – powiedziała mi pewnego dnia bliska znajoma. I dodała – w ogóle nie wiem, jak kobiety mogą brać pod uwagę związek z duchownym. Obrzydliwe. Ja tylko się uśmiechnęłam. Przypomniałam jej pewnego księdza, który pracował swego czasu w naszym liceum, chodzącego zawsze bez sutanny, nierzadko bez koloratki. A on? – zapytałam, mając w pamięci niezwykły urok osobisty duchownego i dość odważne komentarze, których bardziej spodziewałabym się po nauczycielu wf-u niż po księdzu. Znajoma odparła – Ty, faktycznie, ten był niezły i jak nie ksiądz. Za przystojny na księdza… Uświadomiłam sobie, że jak na nasze naiwne licealne podejście do życia, wspomniany duchowny wysyłał dość jednoznaczne sygnały w świat. Ilu tak naprawdę jest podobnych księży? Bardziej mężczyzn, z typowymi dla płci przeciwnej potrzebami niż duchownych? W końcu wszyscy jesteśmy tylko ludźmi a „romans z księdzem” to temat wielu rozmów…Zdarza się częściej niż można byłoby się spodziewać….

Ksiądz to nie mężczyzna? Na pewno?

Ksiądz w kościele katolickim to mężczyzna, który wyrzeka się pewnych potrzeb, w tym seksualnych, z miłości do Boga. Mimo że składa obietnicę, nadal pozostaje człowiekiem z krwi i kości. Niestety nie zostają odebrane mu ludzkie potrzeby.

Z pożądaniem i potrzebami seksualnymi księża radzą sobie różnie. Jedni nie mają większego problemu z celibatem, inni po latach życia w „czystości” przeżywają wewnętrzny kryzys, który otwiera im całkiem nowe, dotąd zatrzaśnięte i zamknięte na wiele spustów drzwi. Są też tacy księża, którzy celibat traktują dość „lekko” i niemal od początku łamią śluby czystości, a co ciekawe nie widzą w tym niczego złego. Nadal utrzymują, że miłość do Boga jest najważniejsza, z kościoła nie zrezygnują, ale na plebanii (!) albo w hotelach robią swoje…

Hipokryzja? Podwójna moralność? A może po prostu ludzkie zagubienie i słabość?

Seksuolodzy podkreślają, że dopóki celibat będzie narzucony, a nie dobrowolny wśród księży, dopóki problem będzie istniał.

Profesor Józef Baniak, badacz seksuologii księży, szacuje, że około 11-13% księży jest w związkach z kobietami. Około 1/3 wszystkich polskich księży zna problem zakochanych parafianek.

Za mundurem panny sznurem, za sutanną całą bandą. Romans z księdzem

Niezależnie od tego, co twierdzą przeciwnicy kleru, przyjąć należałoby, że pozbawionych wyrzutów sumienia, cynicznych księży, którzy pozwalają sobie na podwójne standardy jest niewielu. Większość wikłających się w romans to osoby przeżywające kryzys w życiu, zagubione i nieszczęśliwe.

Zazwyczaj romans z księdzem zaczyna się niewinnie. Kobieta szuka pomocy, rozmawia z księdzem, docenia wrażliwość, życzliwość i umiejętność słuchania. Rzadko na tym etapie jest plan na coś więcej. Jeśli pojawia się zauroczenie, to tylko w wymiarze platonicznym. Nie ma planu na seks, a pojawiające się myśli szybko są zagłuszane. Wiele „związków” kończy się na tym etapie. Kobieta, gdy zauważa, że ksiądz zaczyna się jej podobać bardziej niż jest w stanie to zaakceptować, ucina relacje, nierzadko rezygnuje z przyjaźni. Ksiądz może postąpić podobnie, choć nierzadko z powodu niewielkiego doświadczenia w relacjach z kobietami miewa problem z właściwą oceną sytuacji.

Gdy niebezpieczna relacja nie zostaje przerwana, problem się pogłębia.  Im kobieta i ksiądz są słabsi (bardziej zagubieni, mniej doświadczeni) tym łatwiej o romans.

Ksiądz i młoda kobieta ulegają zauroczeniu, magicznej chwili, ale bardzo szybko pojawiają się one – wyrzuty sumienia. Uwikłani w romans miotają się wewnętrznie, mają mnóstwo dylematów. Wiedzą, że robią źle. Wstydzą się, ale nie potrafią przestać. Są zaślepieni przez pożądanie…. W takich chwilach może stać się niemal wszystko.

Cierpi…kobieta i dziecko

Romans z księdzem jest najbardziej ryzykowny…dla kobiety. Paradoksalnie ksiądz, który jest „najbardziej grzeszy”, bo łamie zasady, najczęściej wychodzi z sytuacji obronną ręką. A kobieta? Traci czas, reputację, nierzadko dobrą pracę, a czasami również rodzinę i małżeństwo.

Ksiądz jest zawsze w dużo lepszej sytuacji. Wykorzystuje (świadomie lub nie) – swoją pozycję i możliwości, opinię osoby miłej, wrażliwej, wykształconej, mającej dobre maniery, rozsądnej i odpowiedzialnej – do własnych celów.

Po pierwsze nierzadko korzysta z plebanii razem ze swoją ukochaną i rzadko ktokolwiek o cokolwiek pyta. Duchowny otrzymuje ciche przyzwolenie pod tytułem: „nic nie wiem, nie widzę, nie wtrącam się”.

Najczęściej ludzie plotkują na boku, zszokowani, ale niegotowi oficjalnie zaprotestować. Szczególnie w małych miejscowościach szacunek do księży jest tak duży, że nie ma osoby, która by zdecydowała się ujawnić „zakazany układ”.

Kłamstwem byłoby stwierdzenie, że otoczenie księdza zachęca do romansowania i zawsze jest bierne. Czasami ksiądz otrzymuje upomnienia kanoniczne od kurii, wzywany jest na rozmowy z przełożonymi. To, czy jednak posłucha nakazów zależy od niego. Największych śmiałków nawet nagany nie powstrzymują przed dalszymi kontaktami z kochanką. Kościół w takiej cierpliwości jest cierpliwy. Nic dziwnego, nie narzeka na nadmiar powołań. Dlatego raczej nie reaguje w bardziej zdecydowany sposób.

Rozwód z miłości?

Kochanką księdza wcale nie musi być „naiwna młódka”, na przykład nastolatka, której najłatwiej namieszać w głowie. Bywa też tak, że ksiądz spotyka się ze znającą życie kobietą, żoną z kilkuletnim stażem małżeńskim, mającą kilkoro dzieci. Finał? Nierzadko rozwód. Spowodowany miłością…do księdza. W takiej sytuacji romans z duchownym jest podwójnie zły, bo prowadzi do rozpadu sakramentalnego związku dwóch osób. Zdarza się, że po rozwodzie kobieta zamieszkuje z ukochanym pod jednym dachem, rzecz jasna już nie jako księdzem.

Zazwyczaj romans z księdzem wychodzi na jaw, gdy kobieta zachodzi w ciążę. I tu rzadko można liczyć na to, że duchowny weźmie odpowiedzialność za dziecko i swoją kochankę (choć podobno zdarzają się sytuacje wypłaty pieniędzy na dziecko przez praktykującego księdza lub zrzucenia sutanny i rozpoczęcia świeckiego życia).

Jak jest zazwyczaj?

Ksiądz zostaje przeniesiony do parafii na drugi koniec Polski, a kobieta zostaje sama z dzieckiem. Często dosłownie sama, bo rodzina, która poznaje prawdę,  wyrzeka się córki, siostry, wnuczki.

Kobieta staje się tą złą, która „rozkochała w sobie księdza”. To ona zostaje jawną grzesznicą i kusicielką. Ksiądz w takim układzie co najwyżej…jest niczego nieświadomą ofiarą.