Wsparcie pomaga na każdym etapie życia. Po 30 też
Możemy być niezależne, dojrzałe, silne, samodzielne. Radzić sobie świetnie. Spijać śmietankę, jaką serwuje nam życie. Jednak mimo to, przyda się nam wsparcie. Życzliwa obecność, poklepanie po plecach, przytulenie, zrozumienie i empatia mogą wiele zmienić. Nie potrzeba zbyt wielu słów, mądrych wskazówek. Wystarczy po prostu być, wysłuchać i współodczuwać. Tylko tyle i aż tyle. Wsparcie w takim wydaniu dodaje sił i pozwala wstać z kolan po najcięższym upadku.
Jako ludzie, nawet jeśli doskonale radzimy sobie w pojedynkę, potrzebujemy wsparcia. Silna sieć społecznych interakcji ma pozytywny wpływ na nasze zdrowie fizyczne i psychiczne. Wiele osób niestety uważa, że wspierać trzeba jedynie słabszych, młodszych. Tymczasem to nieprawda. Każdy z nas potrzebuje poczucia przynależności, osób wokół siebie, na których może polegać.
Mądre wsparcie wydłuża życie
Badania udowodniły, że otaczanie się empatycznymi osobami, które mają dobrą energię i niosą nam wsparcie jest bardzo korzystne:
- minimalizuje stres odpowiedzialny za indukowanie wielu poważnych chorób,
- wzmacnia poczucie własnej wartości,
- korzystnie wpływa na samopoczucie,
- pozytywnie wpływa na naszą samoocenę,
- zwiększa szansę na osiągnięcie życiowego sukcesu,
- zapewnia dłuższe i zdrowsze życie.
Ponadto mądre wsparcie może zmniejszać lęk i skutecznie zapobiegać depresji.
Jakie formy wsparcia są najważniejsze?
Żeby wspieranie kogoś było skuteczne, pozwalało poprawiać jakość życia, musi być empatyczne. Takie wsparcie wyklucza ocenianie („taki problem to nie problem”), porównywanie do innych („nie przesadzaj, inni mają gorzej”), oraz wymądrzanie się („weź się w garść. Źle do tego podchodzisz”).
Wsparcie psychiczne powinno bazować na obecności. Mówieniu, że to, co przeżywa druga osoba może być trudne. Podkreśleniu, że emocje, które ją dotykają są zrozumiane. Można powiedzieć, że nam przykro, że wysłuchamy drugą osobę, jeśli będzie chciała dłużej porozmawiać. Możemy podkreślić, że będziemy obok, w pogotowiu.
Jeśli druga osoba płacze, nie bójmy się jej łez. Przytulmy, zapewnijmy własną obecność. Nie pocieszajmy na siłę, nie mówmy, żeby już nie płakała. Jeśli ktoś płacze, to znaczy, że musi z siebie wyrzucić nadmiar emocji. Niech płacze. Poradzi sobie z tym, co go przerasta, przestanie. Po płaczu przyjdzie ulga, być może nawet względny spokój i nowe pomysły, jak sobie poradzić z kryzysem.
Wsparcie emocjonalne
Wsparcie możemy uzyskać od rodziny, przyjaciół, bliskich osób z pracy, szkoły.
Jeśli jest to wsparcie emocjonalne to powinno to być działanie”
- pełne miłości,
- akceptacji,
- nieoceniania,
- zrozumienia,
- zaufania,
- troski.
Wsparcie informacyjne
Rzadziej niż wsparcia emocjonalnego potrzebujesz wsparcia informacyjnego, polegającego na uzyskania pomocy merytorycznej, rady, sugestii, instrukcji działania.
Takiego wsparcia warto udzielać, gdy jesteśmy pytani o zdanie, gdy ktoś wyraźnie szuka u nas radu. Wypowiadanie pewnych sugestii na wyrost, z automatu nie zawsze jest konieczne. Czasami może być odebrane jako wtrącanie się nie do swoich spraw.
We wsparciu nie chodzi o to, żebyśmy zabłysnęli, pokazali swoją mądrość, wyjątkowość. W niesieniu wsparcia najważniejsza jest osoba wspierana. To ona ma poczuć się lepiej, uwierzyć w siebie. Pokazywanie jej, jak głupio/lekkomyślnie postąpiła nie jest mądrym wspieraniem jej.
Pomyśl, co chciałabyś usłyszeć, gdy jest Ci źle? Najważniejsza jest obecność. Czasami lepiej nic nie mówić, niż silić się na chybioną pomoc.
Zostaw komentarz