Kilka ważnych zasad udanej rozmowy

Jak mówić, żeby być dobrze zrozumianą? Jak słuchać, żeby dobrze słyszeć, co się do nas mówi? Okazuje się, że choć rozmawiamy od najmłodszych lat, to nie zawsze umiemy się sprawnie komunikować. Do tego potrzebna jest wiedza, doświadczenie i…emocje. Podstawa to inteligencja emocjonalna.

Small talk czy rozmowa…poważna

Small talk to tak zwana rozmowa o niczym, rozmowa wstępna, która może, ale nie musi wprowadzić na głębsze , bardziej zaawansowane poziomy komunikacji.

Po small talk możemy przejść do rozmowy właściwej lub zakończyć kontakt.

Generalnie small talk podobnie jak rozmowa już na „poważne tematy” rządzi się podobnymi prawami. Chodzi o to, by mieć szacunek dla drugiej osoby, do siebie. Być asertywną, ale jednocześnie wykazać się empatią. Z jednej strony słuchać, ale też mówić o sobie, w taki sposób, by podtrzymywać rozmowę.

Rozmowa z nowo poznaną osobą? Nie musisz być genialna, oryginalna. Wystarczy, że jesteś miła. Pierwsze zdania, jakie zamienisz mogą być o „niczym”, pogodzie, miejscu, w którym się znajdujecie, itd.

Znajdź dwa, trzy tematy, o których możesz porozmawiać. Przypomnij sobie, jeśli jedziesz do gospodarza, co wiesz o nim, jakie ma pasje, czy ma rodzinę, co o niej wiesz.

Przeanalizuj ostatnie ważne wydarzenia, nagłówki dotyczące premier kinowych, książkowych.

Zacznij od przywitania

Jak się witać? Najlepiej w uniwersalny, bezpieczny sposób – uściskiem dłoni. Całujemy osoby bliżej nam znane, z którymi łączą nas serdecznie stosunki.

Jeśli zawsze witamy się, przytulając kogoś, czy całując, to warto ten sposób przywitania kultywować. Jeśli bowiem kolejne przywitanie będzie bardziej zdystansowane, osoba ta może być urażona. Zastanawiać się, co się stało, że nie witamy się „normalnie”, czyli tak, jak zwykle.

Powtórz poznane imię

Jeśli kogoś dopiero poznajesz, powtórz na głos jego imię. Możesz zrobić to dwa razy, wszystko po to, by zapamiętać, jak kto ma na imię. Praktyka pokazuje bowiem, że niestety po poznaniu kogoś, wymienieniu się imionami, często zapominamy czyjeś imię.

Nawiąż kontakt wzrokowy

Gdy rozmawiamy, powinniśmy patrzeć na drugą osobę. Nawiązujemy kontakt wzrokowy w naturalny sposób. Ważna jest nasza obecność, zaangażowanie i cierpliwość. Na rozmowę powinniśmy mieć czas i nigdzie się nie spieszyć.

Nie przerywamy, zadajemy dodatkowe pytania.

Pozwól innym mówić

Ludzie uwielbiają o sobie opowiadać. Warto zatem okazać im zainteresowanie.

Zapytaj, co robią zawodowo, a co prywatnie. Co sądzą o wystawie, filmie, muzyce, przedstawieniu. Pytaj o miejsca, wydarzenia, opinie, plany. Możesz nawet skomentować długość kolejki, w jakiej stoisz.

Jednak jeśli rozmawiasz z kimś, a ta osoba mówi tylko o sobie i nie zadała Ci ani jednego pytania (nie wykazała zainteresowania tobą), sprytnie wycofaj się z rozmowy. Na przykład powiedz, „muszę coś zjeść, nie jadłam cały dzień. Przepraszam, mam nadzieję, że będzie jeszcze okazja na rozmowę”.

Jeśli jesteś na imprezie z bliską osobą, możesz wysłać jej spojrzeniem informację, by Cię ratowała. Możecie przecież iść wspólnie potańczyć, to też doskonały sposób na wyzwolenie się z niesatysfakcjonującej rozmowy.

Nie bój się ciszy

Czasami podczas rozmowy boimy się ciszy. Cisza nie jest zła. Daje nam chwilę na zastanowienie, zebranie myśli. Pozwala znaleźć temat kolejnej rozmowy.

Tego nie rób

Rozmowa czasami zamienia się w kłótnię. Jeśli ma być ona konstruktywna, trzeba umieć się kłócić.

Chodzi o to, by:

• wypowiadać komunikaty „ja”,
• mówić o sobie, o własnych odczuciach,
• nie atakować, nie oceniać,
• w rozmowie/kłótni nie chodzi o to, kto ma rację, ale o wymianę opinii. Każdy może mieć swoją prawdę.
• starać się zrozumieć, zamiast wygłaszać kazania,
• rozumieć, że ktoś mówiąc nam o czymś, obdarza nas zaufaniem,
• w rozmowie poznajemy tylko wycinek rzeczywistości, na której podstawie rzadko jesteśmy w stanie kogoś sprawiedliwie ocenić,
• nie bójmy się przyznać do błędu, czy niewiedzy,
• nie udawajmy, że wiemy wszystko na każdy temat,
• nie zawsze nasze osobiste doświadczenia i spostrzeżenia muszą być wypowiedziane,
• jeśli nie jesteśmy pewne, czy dobrze zrozumiałyśmy, zapytajmy, powiedzmy, co usłyszałyśmy, swoimi słowami i zapytajmy, czy dobrze rozumiemy,
• poprośmy, żeby druga osoba (zwłaszcza w kluczowych kwestiach) sparafrazowała nasze słowa – przekonamy się w ten sposób, czy zostałyśmy dobrze zrozumiana.

Dobra rozmowa to ta, w którą jesteśmy zaangażowane. Chodzi o to, żebyś skupiła się na rozmówcy i zrezygnowała z rozpraszaczy.