Główne menu

Zaufanie jest najważniejsze?

Nie można niczego trwałego zbudować bez zaufania. Zwyczajnie się nie da. Zaufanie to bowiem wiara, że będzie dobrze, że druga osoba jest dokładnie taka, jak mówi, że jest. Że nie zawiedzie. Gdy nie ma zaufania, pojawia się podejrzliwość, strach, lęk o przyszłość. W głowie wyrastają wizje, które mają kształt samospełniającej się przepowiedni. W konsekwencji nic się nie udaje… Bo zabrakło tego, co najważniejsze.

zaufanie

Zaufanie to fundament

Zaufanie to podstawa. To, co leży na fundamencie każdej relacji. Bez niego nie ma mowy o stabilnym, długoterminowym związku. Jest tylko namiastka, a nie coś wartościowego. Dlatego nie da się uciec od tego, co istotne. Można stworzyć coś miałkiego. Jednak jeżeli zależy nam na wartościowej długoterminowej relacji, potrzeba zaufania.

Problem w tym, że o zaufanie nie jest tak łatwo, jak mogłoby się wydawać.

Jak zbudować zaufanie?

Zaufanie nie buduje się od razu. Potrzeba czasu i wspólnie spędzonych chwil oraz poznawania się w
różnych sytuacjach.

Osoba, której ufamy, jest przewidywalna. Wiemy, czego możemy się po niej spodziewać. Nie zrobi niczego przeciw nam. Wiemy, że jest z nami, że jest po naszej stronie.

Jak jednak sprawdzić, czy danej osobie możemy ufać? Chodzi o:

  1. Sprawdzenia, czy ktoś jest słowny.
  2. Czy można na niego liczyć.
  3. Czy jeśli mówi, że będzie, to pojawi się.
  4. Czy oddzwoni, zadzwoni, jeśli zapowiada, że to zrobi.
  5. Na ile jest lojalny.
  6. Czy broni nas i umie stanąć po naszej stronie.
  7. Czy jest uczciwy – mówi prawdę, choć jest ona bolesna.
  8. A może powtarza tylko słowa, które chcemy usłyszeć.
  9. Czy jest poufny, a może słowa, które kierujemy do niego w zaufaniu stają się powszechne i dostępne każdemu.
  10. Czy umie słuchać i czy okazuje zrozumienie.

Czasami nie umiemy prawidłowo ocenić czyjejś postawy. Ufamy komuś, kto jest doskonały, ale nieprawdziwy. Wydaje się genialny, wymarzony….jednak do czasu aż pokaże swoje prawdziwe oblicze.

Właśnie wtedy dochodzi do gwałtownego zerwania relacji i rozczarowania na całej linii.

Gdy ktoś straci nasze zaufanie

Wystarczy jeden raz. Czasami tylko tyle, by ktoś stracił nasze zaufanie.

Zwłaszcza jeśli zrobi coś, czego po nim nigdy byśmy się nie spodziewali.

Bywa też tak, że do utraty zaufania potrzeba serii złych zachowań i błędnych decyzji.
Niemniej jednak łatwo stracić zaufanie. Czy trudno je odbudować?

Różnie ufamy

Niektórzy obdarzają ludzi od razu zaufaniem. Nie są podejrzliwi. Gdy ktoś jednak straci ich zaufanie, to na chwilę (osoby takie łatwo wybaczają) lub już na stałe (nie ma mowy do powtórnego wejścia do tej samej rzeki).

Bywa też tak, że człowiek od samego początku jest zdystansowany. Żeby się do kogoś przekonać, potrzebuje czasu. Gdy ktoś jednak źle się zachowa, to łatwo mu wybacza. Bo wie, że raz zbudowane zaufanie jest najważniejsze i z tego powodu nawet poważny błąd osoba taka jest w stanie wybaczyć dla dobra przyszłości. To, co istotne to fakt, że nawet ktoś taki wspaniałomyślny, ma jednak swoje granice.

Najprawdopodobniej nie będzie się zgadzał na wielokrotne złe traktowanie. I najczęściej osoba, która ma duże zahamowania, żeby zaufać, ma później równie wiele trudności, by zaufać ponownie… W jej przypadku odbudowywanie zaufania może być wyjątkowo skomplikowane…i czasochłonne, a bywa, że całkowicie niemożliwe.

Czy trudno odbudować zaufanie?

To oczywiście zależy. Są osoby otwarte i ufne, łatwo wybaczające. Są też takie, które tak naprawdę nigdy
nie wybaczają raz popełnionych błędów.

Jak zatem odbudować zaufanie? Na pewno cierpliwością, konsekwencją i pokorą. Osoba, która chce, żeby jej znowu zaufać, musi być krystaliczna. Powinna się przygotować na nieufność, a nawet złość i oskarżenia. Jeśli jest gotowa „kajać się” – odebrać czyjąś złość i niezadowolenie, jest szansa, że osiągnie sukces i relacje zostaną zbudowane na nowo.

Musi również zrozumieć, co zrobiła, jakie konsekwencje niosły jej zachowania i jak poprawić błędy, których się dopuściła. Bez refleksji i dogłębnego rachunku sumienia właściwie nie ma szans na powodzenie.

Do odbudowy zaufania potrzeba spokoju, cierpliwości, empatii. Należy skupić niemal całą uwagę na
osobie, której zaufanie się straciło. Jednocześnie nie popełniać błędu pod tytułem – użalam się nad sobą, tylko z pokorą konsekwentnie działać. Być osobą uczciwą i w porządku. Czekać. Jeśli komuś zależy, ma szansę odbudować zaufanie…choć to nie jest proste.

Z wielu powodów, zwłaszcza w najbliższych relacjach, w związkach, małżeństwie, raz utracone zaufanie jest trudne, a niekiedy niemożliwe do odbudowania. Jedna osoba nie potrafi przebaczyć, druga nie umie się zmienić. Przyszłość pozostaje wątpliwa, najczęściej…nie ma możliwości wrócić do tego, co było. Brak zaufania kończy każdą bliską relację.

Zostaw komentarz

Możesz użyć HTML tagów i atrybutów: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>